بهترین فیلم‌های نتفلیکس (مارس ۲۰۲۲)
پیدا کردن بهترین فیلم‌های نتفلیکس سخت است، اما به‌نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها فیلم‌های عالی را تمام کنیم. گزینه های زیادی برای انتخاب وجود دارد، چه به دنبال بهترین فیلم های اکشن، بهترین فیلم های ترسناک، بهترین کمدی ها یا بهترین فیلم های کلاسیک در نتفلیکس باشید. ما فهرست را برای سال 2022 به‌روزرسانی کرده‌ایم تا فیلم‌های فوق‌العاده‌ای را که باقی مانده‌اند حذف کنیم و در عین حال برتری‌های کمتر دیده‌شده را برجسته کنیم.
به‌جای صرف وقت خود برای جستجو در دسته‌ها، تلاش برای ردیابی فیلم عالی برای تماشا، ما تمام تلاش خود را کرده‌ایم تا با به‌روزرسانی بهترین فیلم‌هایمان برای تماشای هر هفته در فهرست نتفلیکس، با افزودنی‌های جدید و نادیده گرفته شده، کار را برای شما در Paste آسان کنیم.
1. لیدی برد
- سال: 2017
- کارگردان: گرتا گرویگ
- ستارگان: Saoirse Ronan، Laurie Metcalf، Tracy Letts، Lucas Hedges، Beanie Feldstein، Timothee Chalamet
- ژانر: درام، کمدی
- رتبه: R
قبل از کریستین «لیدی برد» مک فرسون (سائورس رونان) – لیدی برد نام او است، همانطور که در «[او] آن را به [خود] داد»—مماعات برای موزیکال مدرسه، مرد جوانی را تماشا می کند که نت های پایانی را با کمربند می بندد. “زنده بودن” از شرکت استفان ساندهیم. چند لحظه قبل در حالی که با مادرش در ماشین بود، با حسرت سرش را روی شیشه می‌گذارد و با آهی می‌گوید: «کاش می‌توانستم با چیزی زندگی کنم.» گیر افتاده در ساکرامنتو، جایی که فکر می‌کند در حالی که به همه چیزهایی که خانه‌اش دارد توجه می‌کند، چیزی برای ارائه به او وجود ندارد، لیدی برد – و فیلم به نویسندگی و کارگردانی گرتا گرویگ که نام او را به اشتراک می‌گذارد – دارای دوگانگی است. رگ ها چه تطابق کاملی: استفن سونهایم و گرتا گرویگ. تعداد کمی از فیلمسازان می توانند همان نوع ابهام و احساسات مختلط را که شامل امتناع از تصمیم گیری فرد می شود، به تصویر بکشند: به بابی 35 ساله نگاه کنید که می خواهد با یک دوست ازدواج کند، اما هرگز به هیچ یک از دوست دخترانش متعهد نیست، در کمپانی. ; “پیچ و خم کردن” سیندرلا روی پله های قصر. یا علت مکث خانم لاوت در گفتن انگیزه های واقعی خود به سوینی. لیدی برد به اندازه بسیاری از آثار ساندهیم با مفهوم بالا نیست، اما حقیقتی نافذ در فیلم، و مسلماً کار گرویگ به طور کلی وجود دارد، که باعث می‌شود اضطراب و لطافت آن با فرکانس یکسان در قلب بیننده طنین‌انداز شود.
2. مونتی پایتون و جام مقدس
- سال: 1975
- کارگردانان: تری گیلیام، تری جونز
- ستارگان: گراهام چپمن، جان کلیز، اریک آیدل، تری جونز، کانی بوث
- ژانر: کمدی
- رتبه: PG
بد است که بخشی از درخشش جام مقدس توسط فراگیر بودن خود از بین رفته است. این روزها وقتی صدای «زخم گوشتی»، «نی» را می شنویم. یا “بخش های بزرگی از زمین”، اولین افکار ما اغلب این است که صحنه های کاملی را برایمان تکرار می کنند که توسط افراد نادان و وسواسی برایمان تکرار می شود. یا، در مورد من، تکرار صحنه‌های کامل برای مردم به‌عنوان یک نادان وسواسی. اما، اگر سعی کنید از عامل اشباع بیش از حد فاصله بگیرید، و بعد از چند سال دوباره فیلم را مرور کنید، جوک‌های جدیدی را خواهید دید که مانند جوک‌هایی که همه می‌شناسیم، تازه و هیستریک هستند. جام مقدس، در واقع، فشرده ترین کمدی در قانون پایتون است. شوخی های زیادی در این فیلم وجود دارد، و با توجه به شهرت آن، ما چقدر به راحتی آن را فراموش می کنیم. اگر واقعاً و به طور غیرقابل برگشتی از این فیلم خسته شده اید، دوباره آن را با تفسیر تماشا کنید و سطح دوم قدردانی را که ناشی از خلاقیت ساخته شده است، کشف کنید. مطمئناً شبیه یک فیلم 400000 دلاری به نظر نمی‌رسد، و کشف اینکه کدام یک از این فیلم‌ها (مانند نیمه‌های نارگیل) از نیاز به راه‌حل‌های کم‌هزینه زاده شده‌اند، لذت‌بخش است. اولین کارگردانی مشترک تری جونز (که تنها پس از جدا شدن پایتون به صورت پراکنده کارگردانی کرد) و تری گیلیام آمریکایی تنها (که سبک سینمایی پایتون را به شکلی پرکاربرد به برند منحصر به فرد خود از فانتزی های کابوس وار تبدیل کرد) با کارایی سورئال حرکت می کند.
3. ایرلندی
- سال: 2019
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- ستارگان: رابرت دنیرو، آل پاچینو، جو پسی، جسی پلمونز، آنا پاکوین
- ژانر: جنایی، درام
- رتبه: R
پگی شیرن (لوسی گالینا) پدرش فرانک (رابرت دنیرو) را از در باز مانده در حالی که چمدانش را برای یک سفر کاری بسته می‌کند، تماشا می‌کند. در شلوارها و پیراهن‌هایی که هر کدام به‌خوبی در داخل چمدان جمع شده و تا شده‌اند. رولور snubnose، ابزار بی رحم تجارت فرانک، وارد می شود. او نمی داند چشم دخترش به او است. او از نظر قانون اساسی ساکت است و در بیشتر تعاملات آنها در بزرگسالی همینطور باقی می ماند. او پرونده را می بندد. او پشت در ناپدید می شود. قضاوت او ادامه دارد. این صحنه یک سوم راه را برای فیلم جدید مارتین اسکورسیزی، مرد ایرلندی، که به خاطر هشیاری دنیای اوباش فرانک نامگذاری شده است، انجام می‌دهد و در آخرین پلان آن به عنوان فرانک، پیر، فرسوده و کاملاً ناامیدانه تنها، رها شده از سوی خانواده و بی‌حوصلگی، تکرار می‌شود. از دوستان گانگسترش در گذر زمان، روی تخت خانه سالمندانش می نشیند. شاید او منتظر مرگ باشد، اما به احتمال زیاد منتظر پگی (با بازی آنا پاکوین در بزرگسالی) است که او را رد کرد و قصد ندارد گناهانش را ببخشد.
پگی به عنوان داور اخلاقی اسکورسیزی عمل می کند. او یک قاضی خشن است: فیلم نمایی مبهم از ماچیسمو در قلمرو مافیوزا و لیوان ها دارد. وقتی شخصیت‌های اصلی اسکورسیزی در اعمال خشونت‌آمیز نقشه نمی‌کشند یا به آنها پرداخت نمی‌کنند، عصبانیت می‌کنند، بستنی می‌خورند یا در موارد شدید در حال مبارزه با سیلی در یک سرنگونی بسیار رقت‌انگیز هستند. این صحنه بازتاب صحنه‌های رقت‌انگیز مشابهی در فرشته مست آکیرا کوروساوا و راشومون است: نزاع‌ها بین افراد بداخلاق که از درگیری می‌ترسند، اما با جسارت خودشان مجبور به وارد شدن به آن می‌شوند. ایرلندی از دهه 1950 تا اوایل دهه 2000 را در بر می گیرد، سال هایی که فرانک برای خانواده جنایتکار بوفالینو به رهبری راسل (جو پشی، بازنشسته و ترسناک) کار می کرد. «کار کردن» به معنای قتل عده‌ای، عضلانی کردن برخی دیگر، حتی منفجر کردن خودرو یا ساختمانی در زمان مناسب است. وقتی از تروریسم باندبازی رها شد، او در خانه است و روزنامه می خواند، اخبار را تماشا می کند، پگی را نزد خواربارفروش محلی می کشاند تا به خاطر هل دادنش به او ضربه بزند. قبل از اینکه فرانک او را به خیابان بکشاند و دستش را روی حاشیه له کند، حرامزاده محکوم بیچاره می گوید: “من فقط کاری را انجام دادم که تو باید”. مرد ایرلندی یک داستان غیرداستانی تاریخی است که زندگی شیران و در طول زندگی او زندگی بوفالینوها و همکارانشان را به تصویر می‌کشد، به‌ویژه آنهایی که پیش از زمان خود مرده‌اند (که بیشتر آنها هستند). همچنین پرتره ای از دوران کودکی است که در سایه بی رحمی وحشیانه، و کاری است که یک دختر جوان باید انجام دهد تا در دنیایی که با خونریزی تعریف شده است، امنیت پیدا کند.
